KENT YAZILARI

Yıllar önce yeni yetme bir delikanlı yağmurlu bir öğle sonrası Moda’daki Kadıköy Kız Lisesi çıkışında heyecanla paydos zilinin çalmasını ve okuldan çıkacak kız arkadaşını beklemektedir. Zilin çalmasına daha yarım saat vardır. Kapıda sırılsıklam olmuş delikanlı annesinin meslektaşı, aile dostları ve aynı zamanda okulun müdür muavinlerden biri tarafından fark edilir. “Hayırdır ne işin var burada” sorusuna delikanlı yakalanmış olmanın mahcubiyeti ile “Sizi bekliyordum, annem müsaitseniz haftasonu size geleceklerini söylememi istedi” diye cevap verir. Yılların tecrübesi ile durumu anlayan müdür muavini delikanlının masum yalanını yüzüne vurmaz. “Gel içeride biraz ısın” diyerek okulun tarihi idari binasındaki odasına davet eder. Sıcak çaylar eşliğinde kısa bir kaç cümlelik sohbet sonrasında paydos zili duyulur. Yerinden doğrulan müdür muavini gülümseyerek “Hadi bakalım, geç kalma, annen merak eder” diyerek delikanlıyı uğurlar. Kadıköy Kız Lisesi’nin içinde bulunan ve Mahmut Muhtar Paşa’nın Mermer Köşkü diye bilinen o asırlık yapı ile tanışmam bu şekilde olur.

Ramazan ayında türbe ve camii gezmek eski bir İstanbul adetidir. Ama Covid 19 ne adet bıraktı, ne de keyif. Hoş ortada eski İstanbul'dan geriye de kalan pek azdır. Biz gene de adeti yerine getirelim ve ziyaretlerimize Sultan II Mahmut ve Sultan Abdülaziz Türbeleri ile başlayalım.

Sokağa çıkamayıp, evde kalmanın iyi yanlarından biri de, arşivde ne var, ne yok elden geçiriyor insan. Bugün kısmetimize Abdullah Freres tarafından çekilmiş bu Beykoz fotoğrafı düştü. Beykoz her ne kadar bugün ulaşması, gelip gitmesi kolay bir semt olsa da, eski devirlerde günübirlik gidip, gelmenin mümkün olmadığı, Boğaziçi Köyü idi. Köy sakinlerinin ihtiyaçlarını karşılamak için kullandığı deniz taşıtı da literatürde "Pazar Kayığı" diye bilinen 5 veya 7 çifte kürekli mavna benzeri kayıklardı.